Voor Rob
Hoe kwam het dat ik struikelde?
Ik was op mijn slippers even naar de groenbak gelopen en op de terugweg richting de keukendeur bleef ik haken achter een kleine verhoging.
Waarom juist die hand naarvoren en niet de andere?
Ik wilde mijn val breken maar er stonden een buitenkachel en een tuintafel in de weg.
Onderweg richting de grond, dacht ik, had ik nu mijn crocks of klompen maar aan gehad.
Eenmaal op de tuintegels viel me op dat mijn middelvinger en ringvinger in een hoek van 90 graden de verkeerde kant op omhoog wezen. In een soort van reflex-reactie trok ik beide vingers een stukje verder omhoog en plaatste ze vervolgens weer in de vertrouwde houding. Alles ‘klikte weer op zijn plek. Het deed me denken aan mijn motor-ongeluk waarbij, vanwege mijn gebroken kuitbeen, mijn voet naar achteren wees. Ook toen zette ik zelf mijn ledemaat weer in de goede positie voordat de ambulance arriveerde. Vooral om te voorkomen dat mijn dure motorlaars zou worden open geknipt.
Vervolgens spoedde ik me richting kelder om ijs uit de vriezer te halen. Helaas gleed ik op mijn sokken uit op de houten traptreden. Zodoende belandde ik wel extra snel onderaan de trap en was ik dientengevolge extra snel bij de waterijsjes die voor de gewenste koelte konden zorgen.
Gelukkig was Juliëtte erg overtuigend in haar aandringen om toch maar even naar de huisartsenpost te gaan.
#Vettepech omdat ik even mijn rechterhand niet kan gebruiken. Dit betekent o.a. niet werken, maar ook geen muziek maken en erger nog allerhande andere allerdaagse handelingen niet kunnen verrichten; zelfs mezelf niet aan- of uit kunnen kleden.
Het paasweekeinde is tot nu toe verder goed geslaagd. Het door mijn lief en zus bereidde eten op goede vrijdag heeft uitstekend gesmaakt. Zojuist hebben we van de nood een deugd gemaakt en met mijn schoonmoeder heerlijk gebruncht bij sfeerhuys de looymolen.